Ακολουθούν μερκές από τις πιο χαρακτηριστικές:

Όπου φελά, παντού φελά

Αργυρό το μίλημα και χρυσό το σώπα

Όσες πλες στον άμμο κράθιε

Το μυαλό τση κεφαλής σου, το μορφίζει το κορμί σου

Η φωθιά και το νερό, αντριγιές δεν θέλει

Δείξε μου την συντροφιά σου, να σου πω την ανθρωπιά σου

Όπως χτύπησες το πιθάρι, θα σου απολογηθεί

Δέκα μέτρα και ένα κόβγιε

Ο ποντικός σε τρύπα δεν χωρεί και κολοκύθα σύρνει

 Κατά το τσικάλι και το σκέπασμα

Το δέντρο ‘που χει τσι καρπούς, πετροβολούνε

Άνθρωπος από γενιά, σκυλί από μιτάτο

Κατά το λύχνο και το φτύλι και το ξεπασουλιστήρι

Άκου χτύπους στα Χανιά, δέξου τσις και επαδά

Το περίσσο φως δεν βλάφτει

Θώριε μάνα, παίρνε κόρη

Ό,τι παθάινει ο άνθρωπος, το φταίει η κεφαλή του

Αργεί ο Θεός και σκα ο φτωχός

Μην απελπίζεις άνθρωπο με τη δική σου γνώση, γιατί δεν ξέρεις ο Θεός τι έχει να σου δώσει

Βασιλικός και αν μαραθεί, την μυρωδιά την έχει

Στων αμαρτωλών την πόλη, βρέχει Μάη και πρωτόλη

Ανήμενε, πουλάρι μου, να φας τον Μάη χόρτα

Έτσι το’χει το λινάρι, να ανθεί τον αλωνάρη

Από τον Μάη ως τις ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές

Άνθρωπο θωρείς, καρδιά δεν ξέρεις

Απούχει τα θάρρη ντου στον Θεό, αδείπνητος δεν θέτει

Απούχασε το χοίρο του, όλο μουγκρές ακούει

Αν είναι ο άντρας τση γυναίκας βασιλιάς, είναι βασίλισσα, αν είναι ο αδερφός τζη, δεν είναι πράμα

Ο κακός παράς του νοικοκυρού  ‘πομένει

Από τα μάθια δεν ήφεξε και από τσι κουφάλες δα φέξει

Πιο πολύ ψωμί τρώεται με το μέλι, παρά με το ξύδι

apodimoi-krites.gr