Κορσική: Ένα νησί με μεγαλύτερη εγκληματικότητα από την Κρήτη
Το National Geographic στις αρχές της χρονιάς περιελάμβανε την Κορσική στην λίστα με τα μέρη πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθεί κανείς το 2015.
Αυτό το νησί της Μεσογείου με τους περίπου 300.000 μόνιμους κατοίκους που έχει ισχυρούς ιστορικούς δεσμούς με την Ιταλία και αποτελεί κομμάτι της Γαλλίας από το 1769, διατηρεί μια μοναδική ομορφιά, έχει την δική του μοναδική κουλτούρα και είναι πόλος έλξης τριών εκατομμυρίων τουριστών ετησίως.
Οι πιο πολλοί έρχονται να απολαύσουν την άγρια ομορφιά των ακτών του νησιού και για να δουν τον τόπο γέννησης του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και κυρίως την ιστορική βίλα του στην πόλη Ατζάτσιο. Λίγοι, όμως, ίσως γνωρίζουν πως η Κορσική έχει τον υψηλότερο δείκτη φόνων ανά άτομο στην Ευρώπη. Η βία στην Κορσική δεν είναι κάτι καινούργιο, ειδικά για τους Γάλλους και τους Ιταλούς. Την περασμένη δεκαετία στο νησί γίνονταν κάθε χρόνο 20 με 25 φόνοι και οι ρυθμοί έκτοτε παραμένουν σαφώς αυξητικοί.
Το θέμα αυτό άρχισε να ενοχλεί την γαλλική κυβέρνηση και να την πιέζει για μια πολιτική αντιμετώπισης της βίας στο νησί, όταν μια σειρά από φόνους τα τελευταία χρόνια συνέβησαν μπροστά στα μάτια παραθεριστών που είτε απολάμβαναν το μπάνιο τους σε μια από τις παραλίες του νησιού, είτε έκαναν βόλτα στους εμπορικούς δρόμους. Από τύχη δεν σκοτώθηκε κάποιος τουρίστας. Οι Κορσικανοί ήταν ανέκαθεν συνδεδεμένοι με την εικόνα του σκληρού και του εκδικητή (βεντέτες). Η κατάσταση, όμως, μοιάζει εκτός ελέγχου και όπως παραδέχονται ειδικοί επί του θέματος, είναι πρακτικώς αδύνατο να παταχθεί η οξεία εγκληματικότητα στην Κορσική.
Σύμφωνα με έρευνα της γαλλικής εφημερίδας l’Express, η Κορσική ξεπερνά σε βία ακόμα και την γειτονική της Σικελία που είναι η έδρα της Μαφίας. Από το 2012 έως και το 2014 συνέβησαν περισσότεροι από 40 φόνοι και οι περισσότεροι ήταν συνδεδεμένοι με το οργανωμένο έγκλημα. Εκτελεσμένοι με απόλυτη ακρίβεια και οργάνωση και με σαφώς σκοτεινά κίνητρα.
Παρά τις συνθήκες γουέστερν που επικρατούν στο νησί και τα κίνητρα που δίνουν οι αρχές (προβλέπονται χρηματικά ποσά για όσους αποκαλύπτουν στοιχεία για τους φόνους), η Ομερτά, κοινώς ο Νόμος της σιωπής του οποίου η παραβίαση πρέπει να τιμωρηθεί με θάνατο, εμποδίζει τον κόσμο να μιλήσει. Έτσι, λοιπόν, η δύναμη των συμμοριών αυξάνεται και η δράση της αστυνομίας στο νησί γίνεται αναποτελεσματική.