Ο Μπομπ Σεκέλις ήταν πρώην εισαγγελέας στις ΗΠΑ, ειδικευμένος στο οικονομικό έγκλημα, ενώ κατόπιν απασχολήθηκε σε δικηγορικό γραφείο στη Siemens. Ο Σεκέλις, που έχει καταγωγή από τη Μυτιλήνη, ζει και δουλεύει τώρα στο Μόναχο, αλλά η Ελλάδα εξακολουθεί να τον απασχολεί. Σημειώνεται ότι η εταιρεία του, η Siemens, υποστηρίζει αμείβοντας τους συνηγόρους αρκετών από τους κατηγορουμένους της δίκης-μαμούθ της Αθήνας. Ωστόσο, ένα συμφωνητικό, που έχει υπόψη της η «Κ», αναφέρει ότι θα μπορούσε στο τέλος της δίκης, αν αποδειχθεί ότι κατηγορούμενοι έκρυψαν από την εταιρεία «πράγματα» ή για άλλους λόγους που δεν διευκρινίζονται, να αναγκαστούν να επιστρέψουν τα χρήματα στον πρώην εργοδότη τους.

Παρά την καταγωγή του, ο υπομονετικός πρώην εισαγγελέας –λένε όσοι τον ξέρουν– έχει προ πολλού χάσει την υπομονή του με την πατρίδα των προγόνων του. Η μητρική εταιρεία εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο, ύστερα από πάνω από 110 χρόνια παρουσίας στην ελληνική αγορά, να «αποτραβηχτεί» διεκπεραιώνοντας όσες δουλειές τής έχουν απομείνει από την Ιταλία. Στο Μόναχο, η ελληνική εταιρεία θεωρείται μνημείο μιας αδυσώπητης δικαστικής και πολιτικής αντιπαράθεσης με το ελληνικό Δημόσιο, που οδηγεί σε απώλειες όλες τις πλευρές, τη γερμανική εταιρεία, το ελληνικό Δημόσιο αλλά και τα εμπλεκόμενα στη δίκη πρώην στελέχη τόσο του ΟΤΕ όσο και της ίδιας της Siemens.

Το σκάνδαλο των «μαύρων ταμείων» ξετυλίχθηκε πριν από 11 έως 20 χρόνια σε πάνω από εκατό χώρες, αλλά η Ελλάδα είναι «ειδική περίπτωση» καθώς ο χειρισμός του από την ελληνική πολιτεία κινδυνεύει να στοιχίσει και στον Ελληνα φορολογούμενο περισσότερο από ό,τι τα ίδια τα «μαύρα ταμεία»...

Ηδη το διαιτητικό δικαστήριο επιδίκασε στο ελληνικό κράτος αποζημίωση 40 εκατ. δολαρίων για το C4I και η εταιρεία-συνεταίρος της Siemens, Saic, αποφάσισε να εκδώσει εκτελεστό τίτλο εναντίον του ελληνικού Δημοσίου στις ΗΠΑ. Με αυτόν μπορεί να κατασχέσει περιουσία του Δημοσίου, που θα επικαλεστεί τώρα την άσκηση διώξεων εναντίον στελεχών της Saic στην Αθήνα για να μη βρεθεί το ελληνικό Δημόσιο να πληρώνει για συμβάσεις για τις οποίες υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να απομειώσουν οι αντίδικοί του. Να σημειωθεί ότι η εφέτης Μ. Νικολακέας είχε αρχικά θέσει την υπόθεση αυτή στο αρχείο.

Και με τον ΟΣΕ προδιαγράφεται το ίδιο σενάριο, καθώς ο Λιβανέζος Ισκαντάρ Σάφα διεκδικεί από το Δημόσιο χρήματα στη διαιτησία, όπου μόνο η άσκηση δίωξης θα μπορούσε να προστατεύσει από την άμεση διαδικασία κατασχέσεων. Σε καλύτερη μοίρα βρίσκεται ο ΟΤΕ που επίσης θα πρέπει να καταβάλει στη Siemens για καθυστερούμενες πληρωμές 60 εκατ. από το 2008. Η υπόθεση αφορά πολύ παλαιότερα συμβόλαια που σταμάτησε να εξυπηρετεί εξαιτίας της υπόθεσης των «μαύρων ταμείων», πληρωμές που θα μπορούσε να συμψηφίσει με αποζημίωση αν κερδίσει τη δίκη του Μονάχου, σε δικαστήριο του οποίου έχει προσφύγει για τα «μαύρα ταμεία».

Χωρίς βιασύνη

Το ελληνικό Δημόσιο ουδέποτε βιάστηκε να τελειώσει με την υπόθεση αυτή, με την εξαίρεση της περιόδου της προηγούμενης κυβέρνησης που υπέγραψε τη συμφωνία συμβιβασμού με τη γερμανική εταιρεία, όπως συνέβη σε δεκάδες χώρες του κόσμου, όπως π.χ. η Αργεντινή –όπου είχε «λαδωθεί» ο πρόεδρος της χώρας–, που συμφώνησε με τη διοίκηση της Siemens για γιγάντιο πρόγραμμα επενδύσεων 5,6 δισ. δολαρίων, ή το Ισραήλ όπου πέρυσι οι δύο πλευρές συναίνεσαν σε μια συμφωνία αποζημίωσης 43 εκατ., τερματίζοντας μια δεκαετή σύγκρουση (για συμβόλαια του 1999 και του 2005 με την ηλεκτρική εταιρεία). Η συμφωνία με το ελληνικό Δημόσιο υλοποιείται εξαιρετικά αργά, με αποτέλεσμα αν δεν έχει ολοκληρωθεί η απορρόφηση των 170 εκατομμυρίων μέχρι τις 22/8/2017 –οπότε και λήγει η συμφωνία–, να κινδυνεύουν αυτά να χαθούν. Η Ελλάδα, εκτός από τη Γερμανία, είναι η μόνη χώρα, από τις εκατό, όπου γίνεται δίκη για τα «μαύρα ταμεία».

«Περισσότερο δίνουν την εντύπωση ότι επιχειρούν πολιτικοί της μιας πλευράς να “φορτώσουν” την υπόθεση σε εκείνους της άλλης πλευράς...», είπε στην «Κ» πρώην στέλεχος της μητρικής εταιρείας, που δεν είναι κατηγορούμενο στη δίκη της Αθήνας.