του Νίκου Λυγερού

Πρέπει να ξεφύγουμε από τη μιζέρια

Παραπονευόμαστε συνεχώς ότι οι νέοι μας φεύγουν στο εξωτερικό αλλά τι κάνουμε επί του πρακτέου για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση; Πρέπει πρώτα να ξεφύγουμε από την μιζέρια. Πολλοί από τους δικούς μας είναι σε φάση καταστολής γιατί επί της ουσίας δεν γίνεται τίποτα. Άλλοι πίστεψαν στην αλλαγή και τώρα βλέπουν ότι όλα χειροτέρεψαν και ότι ακόμα και στα σημεία που νομίζαμε ότι είχαμε αφήσει τα προβλήματά μας πίσω, αυτά επανέρχονται και μάλιστα με πιο σκληρό τρόπο διότι στο ενδιάμεσο αφήσαμε τα δεδομένα να γίνουν πιο αρνητικά. Άλλοι δεν πιστεύουν σε τίποτα πια γιατί πολύ απλά δεν έχουν προοπτικές στο μυαλό τους. Άρα το ερώτημα στέκει, τι μέλλον προσφέρουμε στα παιδιά μας όταν ακόμα και στο σχολείο συνεχώς τους μιλούν για την κρίση λες και δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Κι όμως η λύση όχι μόνο υπάρχει αλλά αρχίζει να φαίνεται εκτός κομματικού και δογματικού πλαισίου. Τα προβλήματα λύνονται όταν βρισκόμαστε στο σωστό πεδίο δράσης κι όταν υπάρχουν πρόσωπα ενδιαφέροντος τότε το παίγνιο συνεχίζεται όχι μόνο με τρόπο διαφορετικό αλλά και αποτελεσματικό. Διότι δεν υπάρχει λόγος να είμαστε εγκλωβισμένοι από ένα σύστημα που δεν μας αντιπροσωπεύει γιατί προσπαθεί με την φρίκη του κινδύνου να μας φέρει σε άλλες εποχές που ξεπέρασε η Ανθρωπότητα παρόλο που η κοινωνία δεν το κατάλαβε. Αλλά στην πατρίδα μας δηλαδή στον Ελληνισμό, υπάρχουν άνθρωποι που δεν το βάζουν κάτω, που δεν πεθαίνουν εύκολα γιατί αντέχουν και για τους άλλους. Με αυτούς θα συνεχίσουμε, με αυτούς θα κάνουμε καινοτομίες, με αυτούς θα ξεφύγουμε από τη μιζέρια. Αρκεί να αποφασίσεις λοιπόν ότι ανήκεις σε αυτούς. Δεν έχεις ανάγκη από τίποτα άλλο. 

Κυβέρνηση εκλογών

Όταν η μοναδική ειδικότητα μιας κυβέρνησης είναι οι εκλογές η έννοιά της ταυτίζεται με την έννοια του κόμματος. Αυτό σημαίνει σε πρακτικό επίπεδο ότι δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα το ιδιαίτερο, διότι τα αποτελέσματα δεν έχουν κανένα νόημα. Ο μοναδικός στόχος μιας τέτοιας κυβέρνησης είναι να αποδείξει ότι κέρδισε στις εκλογές και αυτό της επαρκεί. Το πρόβλημα είναι για τους ψηφοφόρους που δεν είναι κομματόσκυλα και περίμεναν κάτι ακόμη και το ελάχιστο αλλά κατάληξαν στον έλεγχο κεφαλαίου, λες και είναι μαρξιστική εξέταση της ανάγνωσης ενός βιβλίου που θεωρήθηκε σημαντικό αλλά αποδείχθηκε επικίνδυνο για την Ανθρωπότητα, στο ίδιο επίπεδο του άλλου που αφορούσε τον αγώνα. Και τώρα καταλαβαίνουμε ότι και πάλι μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο λες και πρέπει να αξιολογήσουμε κάποιο αποτέλεσμα, ενώ όλοι μας μιλούν μονίμως για αξιολόγηση. Είναι σίγουρο ότι αυτή τη φορά πολλοί ψηφοφόροι θα αναρωτηθούν τι πρέπει να κάνουν αφού είδαν την απουσία πράξεων. Η ουσία είναι όμως μια, έως πότε θα αφήσουμε την πατρίδα μας να βυθίζεται και να εκπέμπει μια ανυπόφορη εικόνα στο εξωτερικό. Υπάρχει κάποιος λόγος που μας αναγκάζει να υποστούμε το γελοίο δίχως κανένα όφελος. Εδώ ο κόσμος καίγεται και τα κόμματα μιλούν ήδη για εκλογές λες και φτάσαμε στο τέλος κάποιας διαδικασίας. Πολύς θόρυβος για το τίποτα θα έλεγε ο Shakespeare, ό,τι δεν σε σκοτώνει σε μεγαλώνει θα έλεγε ο Nietzsche, αλλά για ποιο λόγο να κινδυνεύουμε από το τίποτα για το τίποτα; 

Πόντος και Δυτική Αρμενία

Σε μερικούς ο Πόντος είναι μόνο μια ανάμνηση και η Δυτική Αρμενία είναι παντελώς άγνωστη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν εξετάζουν στρατηγικά την ιστορία της περιοχής. Μπορεί την εποχή της Συνθήκης Σεβρών το 1920, η Ελλάδα να θεώρησε ότι ο Πόντος δεν ήταν βιώσιμος από μόνος του και δεν ενίσχυσε καμιά πρωτοβουλία απελευθέρωσης. Αυτό όμως έγινε για τη Δυτική Αρμενία. Αυτή μεταξύ άλλων καλύπτει τον Ανατολικό Πόντο. Με την ανάπτυξη του Κουρδιστάν που βρίσκεται στο Νότιο Μέρος της Δυτικής Αρμενίας, δημιουργείται ένα πλαίσιο συμμαχίας που έχει τη δυνατότητα να υλοποιηθεί, επί του πρακτέου. Επίσης καθώς ο Πόντος δίνει πρόσβαση στη θάλασσα, υποστηρίζει έμπρακτα τη γεωστρατηγική θέση του στρατηγήματος. Έχει λοιπόν νόημα να υπάρξει μία συντονισμένη κίνηση και για τον Δυτικό Πόντο έτσι ώστε να υπάρξει μια επέκταση που σταθεροποιεί τη θαλάσσια περιοχή ειδικά με το θέμα της ΑΟΖ. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε ότι η Δυτική Αρμενία δεν είναι μόνο μια οντότητα που είναι θεμελιωμένη σε μια σωστή βάση λόγω νομικής υπόστασης αλλά ως δημοκρατία, αποτελεί και μια στρατηγική λύση που έρχεται να δημιουργήσει ένα στρατηγικό μείγμα όπου παίζει ο Πόντος και το Κουρδιστάν. Με αυτήν την έννοια είναι επιπλέον μια δίκαιη λύση που έχει και την ιδιότητα της βιωσιμότητας με μάλιστα μια ελαχιστοποίηση των συνόρων με την υπόλοιπη Τουρκία. Έτσι αυτή η απελευθερωτική ιδέα υποστηρίζει έμπρακτα τον Πόντο ως κατεχόμενη περιοχή που θα αποφύγει τον τουρκικό ζυγό μέσω μια πλάγιας σκέψης που αφοπλίζει ασφαλιστικές δικλείδες άλλων συνθηκών. 

Η Ελλάδα θα προχωρήσει 

Η Ελλάδα θα προχωρήσει μετά από όλα αυτά που ζούμε, αφού τελειώσουν βέβαια, τώρα που είδαμε τι σημαίνει η ελπίδα επί της ουσίας. Σιγά σιγά θα αντιληφθούμε όλοι ότι παρόλη όλη αυτή την απαράδεκτη καθυστέρηση, τα θεμελιακά στοιχεία του μέλλοντος παραμένουν η ελληνική ΑΟΖ, ο ελληνικός ζεόλιθος και η ελληνική καινοτομία, γιατί τα άλλα τα είδαμε με όλη τους την ασάφεια. Η πατρίδα μας δεν θα πεθάνει λόγω κομματισμού και δογματισμού. Απλώς πρέπει να ξεφορτωθεί όλη αυτή τη σαβούρα. Και αυτό πρέπει να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται γιατί πολλοί από τους δικούς μας δεν αντέχουν άλλο πια. Και εδώ μιλούμε για μια γνήσια ανασυγκρότηση και αναδίπλωση των δυνάμεών μας. Δεν πρέπει να μας πιάσει η απελπισία, πρέπει από τώρα να σκεφτούμε το μέλλον, όχι μόνο όσοι παλεύουν τόσο καιρό για ν’ αντέξουν το πέρασμα ενός αυταρχικού καθεστώτος που δεν έχει καταλάβει ακόμα ότι η δικτατορία των προλετάριων δεν είχε ποτέ πέραση στην πατρίδα μας, γιατί ο κομμουνισμός ήταν πάντα ξενόφερτος για μας. Οι Έλληνες αγαπούν τόσο πολύ την ελευθερία που δεν μπορούν ν’ αποδεχθούν τέτοια δεσμά. Οι Έλληνες δεν έχουν ανάγκη από υποδείξεις που μετατρέπονται σε εντολές και σε φυλακή όταν δεν εκτελούνται. Οι Έλληνες είναι ανθρώπινοι κι όχι ταξικοί, όπως θα ήθελε αυτό το σύστημα και γι’ αυτό το λόγο γράφουν κανονικότατα την εξουσία όταν καταπατά τους ανθρώπους τους. Είναι λοιπόν απαραίτητο για το μέλλον και οι πιο νέοι από τους δικούς μας να καταλάβουν ότι είμαστε του Ελληνισμού, γιατί αυτός αγαπά όλη την Ανθρωπότητα.