Δεν είναι βέβαιο αν τα κολακευτικά σχόλια των θαμώνων για τη φωνή της την οδήγησαν σε οντισιόν στο Βασιλικό Κολέγιο του Τορόντο. 

Η έφηβη τότε Τερέζα Στράτας (Αναστασία Στρατάκη) δεν γνώριζε κανένα οπερατικό τραγούδι, οπότε ερμήνευσε το «Smoke Gets in Your Eyes». Ηταν υπεραρκετό, ωστόσο, για να «διαφημίσει» τις τρεις οκτάβες της και να της χαρίσει μια υποτροφία. Αυτή υπήρξε η αρχή μιας λαμπρής πορείας που θα την τοποθετούσε δίπλα στη Μαρία Κάλλας και θα την οδηγούσε σε 41 ρόλους και 385 εμφανίσεις στη Μετροπόλιταν Οπερα της Νέας Υόρκης.

Στο βάθρο όμως της σοπράνο με την κρητική καταγωγή υπήρχε μια θέση και για το φιλανθρωπικό της έργο. Η Στράτας προσέφερε τη βοήθειά της στους αναξιοπαθούντες σε πολλές γωνιές της Υφηλίου (από την Καλκούτα, δίπλα στη Μητέρα Τερέζα, έως τη Ρουμανία), ενώ μοιραία συγκρίθηκε με τις ηρωίδες που ερμήνευσε στη σκηνή. Οι διθυραμβικές κριτικές την περιέγραψαν ως «ιδανική Μιμί» στην «Μποέμ», «απόλυτη Βιολέτα» στην «Τραβιάτα» και «υπέροχη Λούλου» στην όπερα του Αλμπαν Μπεργκ.

Ποια είναι, όμως, η θέση της Τερέζας Στράτας στο σύμπαν του παγκόσμιου λυρικού θεάτρου; Ο εκτελεστικός διευθυντής και υπεύθυνος προγράμματος στο Σωματείο Φίλων της Μετροπόλιταν Οπερας της Νέας Υόρκης Πολ Γκρούμπερ έχει την απάντηση. Και αυτό επειδή υπήρξε στενός συνεργάτης της Στράτας. «Η συνεισφορά της είναι ότι πρόκειται για μια μοναδική λυρική ερμηνεύτρια» λέει με αφορμή το αφιέρωμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, όπου έλληνες μονωδοί αποδίδουν άριες από τις όπερες στις οποίες εμφανίστηκε η Στράτας. «Η όπερα άλλαζε πολύ στο τέλος της δεκαετίας του 1950 προς τις αρχές του 1960. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Τερέζα Στράτας ακολούθησε τον δικό της προσωπικό δρόμο, αναζητώντας πάντοτε την αλήθεια στους ρόλους και στη μουσική που ερμήνευε». Στα 77 της σήμερα, «ως φίλη είναι πολύ στοργική και ειλικρινής. Είναι πραγματικά αστεία, διαθέτει μια υπέροχη αίσθηση του χιούμορ. Και, αν και δεν έζησε ποτέ της στην Ελλάδα, μιλάει συχνά για την πατρίδα των γονιών της».

«Λούλου», «Μποέμ»

Οι μεγάλες ερμηνείες της
Ποια ερμηνεία της Τερέζας Στράτας συγκινεί περισσότερο τον Πολ Γκρούμπερ; «Ως Λούλου στην ομώνυμη όπερα του Αλμπαν Μπεργκ, Τζένι στην "Ανοδο και πτώση της πόλης Μαχαγκόνι" (φωτογραφία) του Βάιλ, απολύτως ως Μιμί στην "Μποέμ" του Πουτσίνι. Και ένας ρόλος που ερμήνευσε περίπου τρεις φορές, αν δεν με απατά η μνήμη μου: αυτός της Αντζέλικα στην "Αδελφή Αγγελική" του Πουτσίνι. Μια ερμηνεία που όσοι την έχουν παρακολουθήσει, όπως κι εγώ, δεν θα τη ξεχάσουν ποτέ».

«Για μένα η Στράτας είναι δύο διαφορετικοί άνθρωποι» συνεχίζει. «Τη θαύμαζα ιδιαίτερα ως καλλιτέχνιδα, προτού τη γνωρίσω προσωπικά. Τώρα τη νιώθω ως μια αγαπημένη φίλη μου. Οταν έχεις φίλους διάσημους ανθρώπους, είναι σαν να γνωρίζεις δύο διαφορετικούς ανθρώπους. Είναι η φίλη σου και είναι και η καλλιτέχνις. Αν και έχει αποσυρθεί από την όπερα σχεδόν τρεις δεκαετίες, εξακολουθεί να σκέφτεται ως καλλιτέχνις και την ίδια στιγμή νοιάζεται για τους άλλους ανθρώπους ως πραγματική φίλη. Θα ήθελε πραγματικά πάρα πολύ να έρθει στο ρεσιτάλ προς τιμήν της στην Ελλάδα, αλλά η φυσική κατάστασή της δυστυχώς δεν της το επιτρέπει· δεν νιώθει τόσο καλά για να κάνει αυτό το ταξίδι».

ta nea.gr