Για το σκοπό αυτό μάλιστα ζητά και την παρέμβαση των βουλευτών, ξεκαθαρίζοντας ότι η λύση αυτή αποτελεί μονόδρομο για την αποκατάσταση μεγάλων ζητημάτων και εμπλοκών που έχουν ανακύψει. 

Όπως εξηγεί με δηλώσεις της στην «ΠΑΤΡΙΣ» η εντεταλμένη σύμβουλος δημοτικής περιουσίας, κ. Στέλα Αρχοντάκη Καλογεράκη, το θέμα σε ό,τι αφορά το Δήμο Ηρακλείου προέκυψε μετά την κατάθεση των δηλώσεων στον ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς αποκαλύφθηκε ότι η ακίνητη περιουσία του Δήμου στην ενδοχώρα είναι σε ποσοστό 50-60% καταπατημένη. Αυτό επιβεβαιώθηκε από το γεγονός ότι για τα ίδια ακίνητα υπήρχε επικάλυψη για τις δηλώσεις ιδιοκτησίας. 

Ασφαλώς το γεγονός ότι ο Δήμος έχει στα χέρια του τίτλους ιδιοκτησίας τον καλύπτει απόλυτα σε σχέση με την κατοχύρωση των ακινήτων του. Ωστόσο, όπως εξηγεί η κ. Καλογεράκη, τίθεται ένα σοβαρότατο ζήτημα για τους καταπατητές στους οποίους ο Δήμος, σύμφωνα με το νόμο, θα πρέπει να απαντήσει με πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής. Το θέμα όμως είναι, όπως εξηγεί-, ότι ένας σημαντικός αριθμός από τους καταπατητές βρίσκεται επάνω στα χωράφια και τα ακίνητα αυτά εδώ και δεκαετίες, έχει χτίσει σπίτια ή τα έχει καλλιεργήσει. Άρα λοιπόν δεν είναι καθόλου απλό ζήτημα ο Δήμος να αρχίσει να τους βγάζει από τα σπίτια τους ή να βγάζει στο σφυρί τις εκτάσεις αυτές. Το πιο λογικό είναι να επανέλθει νομικά η δυνατότητα πώλησης δημοτικών εκτάσεων σε ανθρώπους που μακροχρόνια έχουν καταπατήσει τις εκτάσεις, όπως άλλωστε προβλεπόταν από το νόμο 1080/80 που στην πορεία καταργήθηκε. 

Πού βρίσκονται οι μεγάλες καταπατήσεις των εκτάσεων Δήμου Ηρακλείου

Σε ποσοστό έως και 60% έχουν καταπατηθεί κυρίως στην ενδοχώρα του Δήμου Ηρακλείου αγροτικά δημοτικά ακίνητα που βρίσκονται στις περιοχές της Σύλλαμου, του Αη Βλάσση, των Βασιλειών, ενώ μεγάλο είναι το εύρος των καταπατήσεων και στην περιοχή της Νέας Αλικαρνασσού. Οι καταπατήσεις αυτές άρχισαν πριν από δεκαετίες, όταν το κράτος είχε παραχωρήσει στις πρώην κοινότητες μεγάλες εκτάσεις με σκοπό να δημιουργηθούν σχολεία κοινόχρηστοι χώροι, και υποδομές που θα κάλυπταν τις ανάγκες του ντόπιου πληθυσμού. Ωστόσο οι τότε κοινότητες δεν έδειξαν το απαιτούμενο ενδιαφέρον για την περιφρούρηση και την αξιοποίηση των εκτάσεων αυτών με αποτέλεσμα πολύ γρήγορα να αρχίσουν οι καταπατήσεις. Έτσι οι εκτάσεις αυτές παρά το γεγονός ότι ήταν δημοτικές, πέρασαν στα χέρια καταπατητών όπου η μία γενιά άφηνε τη γη στην επόμενη και με τον τρόπο αυτό χτίστηκαν σπίτια και καλλιεργήθηκαν εκτάσεις στα χέρια ιδιωτών. Οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι παραδέχονται ότι είναι καταπατητές, ζητούν από το Δήμο να τους δώσει τη δυνατότητα να μπορέσουν να αγοράσουν τις εκτάσεις αυτές ώστε να διασφαλίσουν τίτλο ιδιοκτησίας. Από την πλευρά της η κ. Αρχοντάκη σημειώνει ότι το αίτημα αυτό πρέπει να ικανοποιηθεί καθώς και στο παρελθόν είχε τη δυνατότητα ο Δήμος να λύσει τέτοιας φύσεως προβλήματα μέσα από την πώληση ακινήτων.

ΠΑΤΡΙΣ