Πρόκειται για μια μικρού μήκους ταινία, σε σκηνοθεσία του Αριστοτέλη Δασκαλάκη, στην οποία αποτυπώνονται όλα εκείνα τα έθιμα και οι παραδόσεις που αναβιώνουν εδώ και εκατοντάδες χρόνια στο τόπο αυτό τις ημέρες του Πάσχα. Αποκορύφωμα όλων είναι το έθιμο της καύσης του Αρφανού ή Ορφανού το οποίο είναι χαραγμένο στη μνήμη των γερόντων του ορεινούΜυλοποτάμου. 

Το έθιμο αυτό έχει ρίζες χαμένες στα παλιά χρόνια των μύθων και των παραμυθιών αλλά για πολλές δεκαετίες στα σύγχρονα μεταπολεμικά χρόνια, αναβιώνει κάθε χρόνο και πιο έντονα, στον ορεινό κυρίως όγκο του Ψηλορείτη. Στο έθιμο συμμετέχουν αγόρια, νέοι των χωριών, μεγάλοι άνδρες και γέροντες, που σχεδόν στο σύνολο της περιόδου της Σαρακοστής συλλέγουν ανά ομάδες και γειτονιές, κορμούς δέντρων, αχινοπόδια, θυμωνιές, από τα ριζιμιά και τις πλαγιές του Ψηλορείτη, και φυτά που έχουν αρχίσει λόγω της άνοιξης και ξεραίνονται και τα οποία θα μπορέσουν να προσφέρουν στη μεγάλη φωτιά που είναι ο στόχος του Αρφανού. 

Η μεγάλη μέρα για τον Ορφανό ή Αρφανό είναι το Μεγάλο Σάββατο… Τα ξύλα στοιβάζονται και ο στόχος είναι μόλις δυναμώσει για τα καλά η φωτιά την ώρα της Αναστάσεως, να μπορέσει το ύψος της φλόγας να έχει ξεπεράσει άλλων αρφανών τη φλόγα.