Όχι πια ραγιάδες, όχι πια σκλάβοι - βουβοί προσκυνητές τής μοίρα τους οι Έλληνες, μια χούφτα λαός ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.  Αναρωτιέται ο κόσμος ολάκερος και τότε και τώρα, πώς σκέφτηκαν να υψώσουν το ανάστημά τους ως άλλος Δαυίδ ενάντια στον κραταιό Γολιάθ - την Οθωμανική Αυτοκρατορία; Πώς σκέφτηκαν να μιλήσουν για τον αόρατο Αρχηγό που θα καθοδηγούσε τον ιερό Αγώνα, για την πολυπόθητη Λευτεριά; 

Αυτή η απόφαση εμψυχώθηκε και ευλογήθηκε από τον Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανό στη Μονή της Αγίας Λαύρας, στις 25 του Μάρτη του 1821! Μεγάλη ημέρα τούτη για τον Ελληνισμό κι όχι μόνο αλλά για όλους τους καταπιεσμένους λαούς της Οικουμένης: Όχι πια υποταγή, όχι βουβοί αποδέχτες της επεκτατικής πολιτικής και αποσύνθεσης ενός υπερήφανου λαού με μακραίωνη ιστορία και πολιτισμό!

Ίδια λόγια, ίδιες συμπεριφορές στο διάβα του χρόνου απλά αλλάζουν οι πρωταγωνιστές και οι αιώνες…. Κι εμείς τι κάνουμε; Εμείς απλά οφείλουμε να ενισχύουμε με κάθε τρόπο την ιστορική μας μνήμη και να τοποθετούμε ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα του Πολιτισμού μας. Από όποιο μετερίζι κι αν είμαστε, με όποια μέσα διαθέτουμε πρέπει να εργαζόμαστε ακατάπαυστα και ακούραστα προς αυτή την κατεύθυνση του φωτός. 

Δεν μπορώ να μην αναφέρω την έκσταση της ψυχής μου όταν βρέθηκα στον ιερό ναό της Aγ. Τριάδος Αμπελοκήπων ανήμερα του Ευαγγελισμού και ο ψάλτης μαζί με τους πιστούς έψαλλαν με μια φωνή, σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης τον Εθνικό Ύμνο. Ο ιερέας του Ναού ψέλλισε: «Ζήτω το Έθνος» αφήνοντας τη συγκίνηση να κατακλύσει την ψυχή του!

 Την ίδια κατάνυξη ένοιωσα την περασμένη Κυριακή στις 22 του Μάρτη, στην αίθουσα του Νηπιαγωγείου Τυμπακίου όταν όλοι μαζί οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση για το διπλογιόρτι της 25ης Μαρτίου, σαν μια οικογένεια από τις δραστηριότητες της Ενορίας του Αγ. Τίτου, θυμηθήκαμε μέσω των θεατρικών δρώμενων, της μουσικής και του χορού εναρμονισμένα  με την άρτια ηχοληψία του κ. Γιάννη Ανδριγιαννάκη και των συνεργατών του, τα ιστορικοθρησκευτικά γεγονότα της ημέρας. Το θαυμαστό στην γιορτή της πόλης ήταν το συγκινητικό αγκάλιασμα ψυχής των καλεσμένων. Η ψυχή τους ευφράνθηκε από την αρμονία λόγων και πράξεων, χορού και αφήγησης από τον κ. Πρόδρομος  Μιχελάκη, ακροβατώντας νοερά στο σχοινί της μνήμης, αισθανόμενοι ιεροί μύστες και πιστοί προσκυνητές στο βωμό του Χρέους! 

Η γιορτή μέσα στο κλίμα της ομαδικότητας συνέχισε τούτο εδώ το διπλογιόρτι και την ημέρα της 25ης Μαρτίου, κατά τη διάρκεια της παρέλασης στο κέντρο του Τυμπακίου. 

Νοιώθω την ιερή υποχρέωση από αυτό εδώ το βήμα να πω κι εγώ μαζί με όλους όσοι πρόσφεραν και προσφέρουν τα αγαθά δώρα της ψυχής τους δίχως την έννοια της πληρωμής από το στασίδι των δραστηριοτήτων της Ενορίας του Αγ. Τίτου Τυμπακίου, ένα «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» και να προχωρήσω μαζί με την ομάδα της Ενορίας με τον ίδιο παλμό προσφοράς, για πολλές άλλες εκδηλώσεις υπό την αιγίδα  και την ευλογία της Μεγάλης Μητέρας, της Εκκλησίας μας.  

Χαίρε Νύφη ανύμφευτε!

 Χαίρε ω χαίρε ελευτεριά!

Εύα Καπελλάκη – Κοντού [ Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”]