Η δομή αυτή ήταν, είναι και θα είναι  πολύτιμη επί της ουσίας για τον τόπο και ειδικότερα για τους πάσχοντες και αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας.  Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι προσπαθούν με νάματα ψυχής και με ισχυρό το αίσθημα της αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο, να δώσουν  τα πάντα. Αλλά όταν μια πηγή αστείρευτου ύδατος ξεδιψάει τόσο κόσμο χωρίς να τροφοδοτείται, τότε αποξεραίνεται, οι συνέπειες ολέθριες!

Φυσικά είχα την ευκαιρία να προστρέξω στο απεγνωσμένο κάλεσμα μιας γερόντισσας από χωριό της Μεσσαράς, της κας Τερζάκη, η οποία στο άκουσμα της πιθανότητας αναστολής λειτουργίας της δομής, "Βοήθεια στο Σπίτι" θέλησε να πει την άποψή της και να κάνει έκκληση στις αρμόδιες αρχές:

- Είμαι μια γυναίκα ανάπηρη στην κυριολεξία, πάσχω από χρόνια παραμορφωτική αρθρίτιδα [45 χρόνια πάνε τώρα], όσο περνάει ο χρόνος τόσο πιο ανήμπορη γίνομαι. Οι κυρίες του "Βοήθεια στο Σπίτι" με εξυπηρετούν με απόλυτη υπευθυνότητα, επαγγελματισμό και κυρίως ανθρωπιά, που λείπει στις ημέρες μας. Τώρα που κινδυνεύει να κλείσει λόγω οικονομικών, τι θα κάνω; Τα παιδιά μου άνεργα, εγώ μόνη και ανήμπορη.  Σας παρακαλώ θερμά, από ψυχής να προσπαθήσετε να μην κλείσει η "Βοήθεια στο Σπίτι", δεν είμαι μόνο εγώ αλλά και πολλές άλλες και άλλοι ανήμποροι συνάνθρωποι μας που υποφέρουν κυριολεκτικά, το "Βοήθεια στο Σπίτι" είναι ένα βάλσαμο, μια ανακούφιση ότι κάποιος μας σκέφτεται, ΕΣΕΙΣ!-.

Μήπως πρέπει να επανέλθουμε στα χρόνια της αρχαίας Σπάρτης, όπου οι ανήμποροι και μη ικανοί γέροντες και πολίτες είχαν ένα και μόνο προορισμό, τον ΚΑΙΑΔΑ; Τότε ίσως τα οικονομικά να βελτιωθούν κι έτσι οι Δήμοι και οι Περιφέρειες της χώρας, να λειτουργήσουν στις υπηρεσίες λαού!!!! 

Εύα Καπελλάκη – Κοντού [Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”].