Εσπέρα της Αγίας Βαρβάρας.
Από μέρες τώρα οι ιερείς του Ι. Ναού ετοιμάζουν τον στολισμό κι όχι μόνο αλλά οι τόσες δραστηριότητες που γίνονται στο Π.Κ. της Ενορίας ενεργοποιήθηκαν και κυρίως τα παιδιά της Αγιογραφίας. Σκέτη πανδαισία ψυχής και πνεύματος. Θαύμα πριν το Μέγα Θαύμα της θείας Γέννησης, λίγες ημέρες πριν το Μεγάλο γεγονός.
Κάποτε, στον μακρινό 9ο αιώνα μ. Χ. έγραφε ο Θεόδωρος Στουδίτης «εις τον νοσοκόμον»: «Είναι θεϊκή πράξη να σηκώνεις τα βάρη των ασθενών, κι αν σου έλαχε αυτό, παιδί μου, πάλεψε με θέρμη, με προθυμία να εκτελείς το έργο σου».
Εδώ πραγματικά συντελείται έργο ζωής, γιατί το να υπάρχει στο στόμα σου η προφανής δικαιολογία: «θέλω αλλά δεν υπάρχουν χρήματα για να το κάνω και η διακονία μου στον ναό να είναι ουσίας» είναι το μόνο εύκολο, το να κάνεις να φαίνεται μέσω της διακονίας και της ατέρμονης προσφοράς στον άνθρωπο, εύκολο και χαρούμενο το ακατόρθωτο, αυτό είναι ΑΘΛΟΣ!
Κι όπως παρακάτω έγραψε ο Στουδίτης: «Αλλά, πάνω απ’ όλα, με τα λόγια σου να τους ανακουφίζεις κι έπειτα όπως αρμόζει, δώσε τροφή: ό,τι χρειάζεται ο καθένας και πάντα μ’ ένα λόγο ευγενικό»!
Αυτό ακριβώς κάνουν οι ιερείς στην Αγ. Βαρβάρα, δίνουν το νάμα ψυχής με παρηγορητικό λόγο ό,τι χρειάζεται ο καθένας. Ο προϊστάμενος του Ι. Ναού π. Ηρακλής Δραμουντάνης μ’ ένα χαμόγελο ψυχής αγκαλιάζει όλους τους πιστούς και απλώνει νοερά μια γέφυρα αγάπης, που ολοένα αγκαλιάζει περισσότερους ευσεβείς από το παιδί μέχρι τον παππού! Ο π. Νικόλαος Κοκολάκης με την βυζαντινή μελωδία των ύμνων της εκκλησίας, επιτελεί έργο ψυχικής αρμονίας σε μικρούς και μεγάλους. Ο ιεροδιάκονος π. Αρσένιος Προκοπάκης χτίζει την ψυχή της νέας γενιάς με πολύ κόπο και μόχθο, ακούραστος εργάτης! Γίνεται ενίοτε παιδί και παίζει μαζί τους λέγοντας αστεία και συγχρόνως διδακτικές παραβολές, για να ενθαρρύνει τους μικρούς - μελλοντικούς Έλληνες να παλέψουν στη ζωή με αισιοδοξία, να μην λυγίζουν και μέσω των βίων των Αγίων, που κάθε φορά αγιογραφούν, να λάβουν την αιώνια πυξίδα του επίγειου δρόμου τους.
Οι κάτοικοι του χωριού βοηθούν με επιμέλεια και ψυχική διάθεση ώστε να γίνει πόλος έλξης η εκκλησιαστική – πνευματική – παραδοσιακή ζωή του τόπου, κοινωνός πολλών ναμάτων και ωραίων κατανυχτικών διδαγμάτων τούτες τις μέρες που γίνονται ολοένα και πιο δύσκολες, μόνο στο άκουσμα των ειδήσεων!
Ο λόγος μου υστερεί πολύ, μπροστά στο μεγαλείο της πράξης!
«Κι αν έτσι υπηρετήσεις, θα’ ναι μεγάλη η ανταμοιβή σου:
Φως απροσέγγιστο, ουράνια κληρονομιά».
Εύα Καπελλάκη – Κοντού [Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”].