Η έμμετρη μυθιστορία που συντέθηκε από τον Βιτσέντζο Κορνάρο στην Κρήτη τον 17ο αιώνα, έχει ως κεντρικό θέμα τον έρωτα δύο νέων, του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας, και γύρω από αυτό περιστρέφονται και άλλα θέματα όπως η τιμή, η φιλία, η γενναιότητα και το κουράγιο. Μια ιστορία που κάποιους τους άφησε αδιάφορους, κάποιους τους συγκίνησε κι άλλους τους συνεπήρε τόσο που όχι απλά διάβασαν και τους 10.012 ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους στην Κρητική διάλεκτο, αλλά το μετέτρεψαν και σε graphic novel. Ο λόγος για το Γιώργο Γούση που ανέλαβε το σχεδιασμό και τους Δημοσθένη Παπαμάρκο και Γιάννη Ράγκο που ανέλαβαν το σενάριο.

Το δελτίο τύπου του graphic novel «Ερωτόκριτος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Polaris γράφει: «Ο Γιώργος Γούσης επιλέγει κινηματογραφικά πλάνα και μαζί με τον Παναγιώτη Πανταζή που συνεργάστηκε στο χρώμα, επιλέγουν ποπ χρώματα δημιουργώντας σύγχρονες ταυτόχρονα παραμυθένιες εικόνες. Παράλληλα, καθώς η ιστορία του Ερωτόκριτου - αν και τυπικά εξελίσσεται στην Αρχαία Αθήνα - χρησιμοποιεί στοιχεία από ποικίλες ιστορικές εποχές και διαφορετικούς πολιτισμούς (κλασική αρχαίοτητα, Βυζάντιο, Αναγέννηση, Ενετοκρατία κ.ά), η εικονογράφηση συνθέτει ένα κόσμο που δεν ανταποκρίνεται σε καμιά συγκεκριμένη ιστορική πραγματικότητα, αλλά αντλεί από στοιχεία της ελληνικής τέχνης, όλων των περιόδων, με τον ίδιο τρόπο που η γλώσσα του Κορνάρου αντλεί από όλη την ελληνική γλωσσική παράδοση. 

Στους διαλόγους υιοθετείται ένας λιτός και στρωτός νεοελληνικός λόγος, με απόλυτο σεβασμό στο πρωτότυπο κείμενο του Κορνάρου. Στην αφήγηση περιλαμβάνονται αυθεντικά αποσπάσματα (δεκαπεντασύλλαβοι, ομοιοκτατάληκτοι στίχοι στην κρητική διάλεκτο) με ελάχιστες προσαρμογές, ως μια σκόπιμη "σύνδεση" με το γλωσσικό ιδιώμα του εμβληματικού αυτού έργου».

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο «Ερωτόκριτος» είναι ένα ελληνικό fantasy με βίαιες μάχες, ανεκπλήρωτους έρωτες, πολιτικές συμμαχίες, προδοσίες, φεμινισμό και μαγεία, δηλαδή ένα ελληνικό «Game of Thrones». Υπήρξαν περίοδοι που η λογοτεχνική του αξία υποτιμήθηκε σε «ευτελές λαϊκό δημιούργημα» με τον Αδαμάντιο Κοραή να το χαρακτηρίζει εξάμβλωμα και το Γεώργιο Μιστριώτη «μυθιστόρημα για τις υπηρέτριες». Μέσα στα χρόνια όμως, ο Ερωτόκριτος κέρδισε τη θέση που του άξιζε και έχοντας επηρεάσει όσο κανένα άλλο κείμενο τη νεοελληνική ποίηση, δικαίως θεωρείται ως ένα από τα αριστουργήματα της Αναγέννησης σε πανευρωπαϊκή κλίμακα.

athensvoice.gr