"Σκαρταδούρα μου

Μεσημέρι παρά κάτι σε στενά και μονολόγια,

σε μονόδρομους λαβύρινθους σωσμένος

με ανηφοριά αβάσταχτη

απ΄ την τόση πεθυμιά της νιότης σου

που ξεχυλίζει αγέρωχη αντίκρυ.

Χώμα μου,

αδιάκοπα σκαλοπάτια η ομορφιά σου.

Να χαθώ στη φέξη σου απόψε ψάχνω, αναζητώ,

μα μου φωνάζει ο ουρανός τον γυρισμό μου.

Σημασία δεν του δίνω,

μα και να άντεχα πράξη ποτέ δεν θα την έκαμα.

"Ακόμη δε τρελάθηκα για να σ΄ αφήσω"

Όπου και αν στρέψω τη μαθιά

η ελπίδα ξεπροβάλλει ανάλεμα,

σαν την ψυχή και τούτη, αθάνατη.

Σκαρταδούρα μου,

απ΄ την ζωή μου να χαθείς

ποτέ δεν θέλω.

Σκαρταδούρα μου(Ηράκλειο), πόλη μου & μάνα

το χώμα σου θα προσκυνώ ώσπου να με σκεπάσει."

Νικόλαος Χωματάς

(Οι φωτογραφίες είναι απ΄ τα ίδια τα χέρια του συγγραφέα)

"Εκείνο το μεσημέρι παρά κάτι"

(όπως και αναγράφει στο Ποίημα του)

μέσα απ΄ τις οποίες

ξεπροβάλλει ολάκερη η "Σκαρταδούρα" του.