Η εκδήλωση θα γίνει στις 8.30 το βράδυ στο Μέγαρο Τριανόν, Ηρώων Πολυτεχνείου 43, Δικαστήρια, Χανιά, Κρήτη. Η έκθεση θα διαρκέσει έως 19.12.2014. Ανοικτά Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή από 20.00  έως 22.00 με ελεύθερη είσοδο.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Βαζούκου Ειρήνη, Βογιατζή Μάγδα, Βούσουρας Ανδρέας, Γιατρουδάκη Πόπη, Δασκαλάκης Θεόδωρος, Διαλινός Γιάννης, Ζερβουδάκης Σπύρος, Καβούνης Γιώργος, Καλαϊτζάκης Μιχάλης, Καμπιανάκης Νίκος, Κοκοβλής Γιώργος, Κουκουράκης Γιάννης, Μαγκανιώτης Αλέξανδρος, Μαραθάκη Εύα, Μαρκαντωνάκης Π. Γιάννης, Μιχελογιάννη Μαρία, Μπαρούνης Δημήτρης, Μπασιάς Νίκος, Μποβιάτσου Λαμπρινή, Νικολαράκης Ανδρέας, Παγωμένος Κώστας, Πιττίδης Σπύρος, Πολυχρονάκης Μιχάλης, Σκεπετζή Χρυσούλα, Σκυλουράκη Μιράντα, Σχινά Μαρία, Τζάνης Δημήτρης, Τσεριώνης Γιώργος, Φραντζεσκάκης Αντώνης και Χαμπίδης Πάβλος.

 Επιμέλεια: Δρ Δούκας Καπάνταης, Δρ Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος & Ιωάννης Ν. Αρχοντάκης.

«Διακόσια χρόνια μετά και ο Μαρκήσιος ντε Σαντ εξακολουθεί, ακόμα και σήμερα, να αποτελεί ένα σκάνδαλο για τη λογοτεχνία, σύμφωνα με τον Μωρίς Μπλανσό. Eνώ ο ντε Σαντ είχε μια καταλυτική επιρροή σε πολλά σπουδαία πνεύματα από την εποχή του μέχρι σήμερα όπως ο Πωλ Βερλαίν, ο Κάρολος Μπωντλαίρ, ο Ουίλιαμ Μπλέηκ και ο Γκιγιώμ Απολιναίρ, το έργο του συνεχίζει να διχάζει. Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ έγραψε το κείμενο που φέρει τον ενδεικτικό τίτλο «Πρέπει να κάψουμε τα κείμενα του Μαρκησίου ντε Σαντ;» αλλά και η μετάφραση του έργου του ντε Σαντ στην Ελλάδα προκάλεσε διχασμό στους διανοούμενους. Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ ενστερνίζεται τη σκληρότητα ως αρετή, ως οδηγό δηλαδή για μια συμπεριφορά που θα είναι πιο κοντά στην αρχέγονη  φύση του ανθρώπου, πριν αυτή επιμολυνθεί από τον πολιτισμό. Επιπλέον, καταφάσκει και αποκαλύπτει πλευρές της ανθρώπινης φύσης που δρουν υπόγεια, σε καθεστώς μόνιμης καταστολής και καταπίεσης από τα κάθε λογής πολιτιστικά συγκείμενα εντός των οποίων διαμορφώνεται η ανθρώπινη συμπεριφορά. Και από την άποψη αυτή το εγχείρημα του ντε Σαντ έχει μια φαινομενολογική ωφέλεια ως νοητικό πείραμα: δείχνει πώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα και πώς στην πραγματικότητα είναι αυτά αν τους αφαιρέσει κανείς το πέπλο του καθωσπρεπισμού».