Ο σπουδαίος εκπαιδευτικός υπήρξε άριστος οικογενειάρχης, με πλούσια κοινωνική και πολιτιστική δράση. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Κουτρουλάκη, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά: την Ανδριανή, τον Ανδρέα και τον Βασίλη.

Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Ωστόσο, εξακολουθούσε να αντιμετωπίζει τη ζωή με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια, χωρίς να ξεχνά τους συγγενείς του, στηρίζοντάς τους σε κάθε ευκαιρία.

Ο θάνατός του προκάλεσε θλίψη στην τοπική κοινωνία, καθώς το ήθος του και η προσφορά του στα γράμματα ήταν, είναι και θα είναι ανεκτίμητα...

Η κηδεία του θα γίνει το πρωί της Κυριακής, 6 Σεπτεμβρίου, στον αγαπημένο του τόπο, το χωριό του, Αΐμονα Μυλοποτάμου.

Το CretePlus.gr εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του εκλιπόντος. Ας είναι αιωνία η μνήμη του και ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει...

Ποιος ήταν ο Μανόλης Ανδ. Κοντογιάννης

Ο Μανόλης Κοντογιάννης γεννήθηκε στον Αΐμονα Μυλοποτάμου, στις 18 Νοεμβρίου του 1939. Φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο του χωριού του και στη συνέχεια στο 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Ηρακλείου. 

Εισήχθη στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου το 1957. Το 1960 επελέγη στο στράτευμα ως Έφεδρος Αξιωματικός πυροβολικού.

Διορίστηκε δάσκαλος το 1963 και υπηρέτησε σε διάφορα σχολεία ως το 1974, όταν και αποσπάστηκε στις ελληνικές τάξεις των Ελληνοπαίδων Εξωτερικού στην Δυτική Γερμανία.

Παρακολούθησε Πρόγραμμα Πανεπιστημιακής Μετεκπαίδευσης ενός εξαμήνου στην Ανώτατη Παιδαγωγική Σχολή του Muenster της Γερμανίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1979 και υπηρέτησε την εκπαίδευση για έξι χρόνια στα χωριά Χώνος και Αΐμονας.

Το 1983 ίδρυσε τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Αΐμονα «Ο Πλάτων», του οποίο διετέλεσε πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος.

Διετέλεσε Διευθυντής στο Δημοτικό Σχολείο Βοριζίων από το 1986 έως το 1986. Ανακηρύχθηκε Επίτιμος Δημότης της κοινότητας Βοριζίων στις 17 Μαΐου 1987. 

Στη συνέχεια διηύθυνε το 30ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου (από το 1988 έως το 1990), το 25ο (από το 1990 έως το 1993) και το 27ο (από το 1993 έως το 1997).

Από το 1997 έως το 2000 ήταν προϊστάμενος του 2ου Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Είχε πάρει διπλώματα και επαίνους για τη συγγραφική του δραστηριότητα από τους Συλλόγους Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Ηρακλείου «Δομίνικου Θεοτοκόπουλου» στις 30 Ιανουαρίου 1990 και «Νίκου Καζαντζάκη» στις 30 Ιανουαρίου 2002. Στις 24 Μαρτίου ανακηρύχθηκε Επίτιμος Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αΐμονα, ενώ τιμήθηκε με τιμητική πλακέτα από το (τότε) συμβούλιο του «Πλάτωνα».

Κατά τη θητεία του ως Δάσκαλος και Διευθυντής έλαβε μέρος σε παιδαγωγικά συνέδρια και επιμορφωτικά σεμινάρια. Παράλληλα, διοργάνωσε θεατρικές παραστάσεις, που είχε γράψει ο ίδιος, εξωσχολικές εκδρομές και χοροεσπερίδες. Η συγγραφική του προσφορά ήταν, εξίσου, μεγάλη, καθώς έχει γράψει δοκίμια, ποιήματα, πεζογραφήματα και θεατρικά έργα στις εφημερίδες «Πατρίς», «Τόλμη», «Εβδομάδα», «Αλλαγή», αλλά και σε διάφορα περιοδικά (μεταξύ των οποίων και σχολικά). Ζούσε στο Ηράκλειο, όπου ήταν αφιερωμένος στους οικείους του και στο πλούσιο συγγραφικό του έργο.

Τα έργα του: 

- «ΑΪΜΟΝΑΣ Παράδοση - Ιστορία - Μνημεία - Λαογραφία», (1986)

- Βαλσαμόνερο «Το Ερειπωμένο Μοναστήρι», (1986)

- Βορίζα «Το χωριό των καπετάνιων», (1987)

- «Οι εκδηλώσεις μας», (1988)

- «Αναμνήσεις» , (1989)

- «Εμπειρίες από τη σχολική ζωή», (1990)

- «Της μοίρας τα τερτίπια» (Θεατρικό έργο, δημοσιευμένο στην εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ»

- «Της μοίρας τα τερτίπια 2« (Θεατρικό έργο, ακυκλοφόρητο)