Ο διαπρεπής βρετανός θεωρητικός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ απεβίωσε σήμερα, σε ηλικία 76 ετών, αναφέρει ανακοίνωση που υπογράφουν τα παιδιά του.

   «Αισθανόμαστε τεράστια θλίψη για τον θάνατο του αγαπημένου μας πατέρα», ο οποίος «ήταν σπάνιος άνθρωπος» και «σπουδαίος επιστήμονας, το έργο του οποίου θα ζήσει για πολλά χρόνια ακόμη», τόνισαν τα παιδιά του κοσμολόγου, η Λούσι, ο Ρόμπερτ και ο Τιμ, στην ανακοίνωση που μετέδωσε το βρετανικό πρακτορείο ειδήσεων Press Association.

   «Μια φορά είχε πει "δεν θα ήταν και πολύ σπουδαίο αυτό το σύμπαν, αν δεν ήταν το σπίτι των ανθρώπων που αγαπάς". Θα μας λείπει για πάντα», σύμφωνα με την ανακοίνωση των παιδιών του, την οποία αναμετέδωσε επίσης το BBC.

Ο Βρετανός θεωρητικός φυσικός και κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ ήταν αναμφισβήτητα ο πιο αναγνωρίσιμος επιστήμονας της σύγχρονης εποχής. Η ζωή του έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών εδώ και δεκαετίες, ενώ έγινε και ταινία.

Γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1942. Κατά... συμπαντική σύμπτωση γεννήθηκε 300 χρόνια ακριβώς από την ημέρα θανάτου του Γαλιλαίου. Σπούδασε στο φυσική στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, παρά τις προτροπές του πατέρα του να επικεντρωθεί στην Ιατρική. Ο Χόκινγκ συνέχισε στο Κέμπριτζ στον τομέα των ερευνών στην κοσμολογία, μία μελέτη δηλαδή του σύμπαντος στο σύνολό του.

Στις αρχές του 1963, μόλις συμπλήρωσε τα 21 του χρόνια, διαγνώστηκε με τη νόσο του κινητικού νευρώνα (αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση ή νόσο του Λου Γκέρινγκ – ALS), με τους γιατρούς να του δίνουν μόλις δύο χρόνια ζωής και η ολοκλήρωση του διδακτορικού του έμοιαζε απίθανη. Όμως διέψευσε τις προβλέψεις και όχι μόνο ολοκλήρωσε το διδακτορικό του, αλλά άνοιξε καινούριους δρόμους στην κατανόηση του σύμπαντος.

Όσο εξελισσόταν η ασθένειά του, ο Χόκινγκ παρέλυε και άρχισε να χρησιμοποιεί καροτσάκι. Η ομιλία του άρχισε να φθίνει και το 1985 υποβλήθηκε σε τραχειοστομία χάνοντας εξ ολοκλήρου την ομιλία του. Μία συσκευή ομιλίας που κατασκευάστηκε στο Κέμπριτζ με συνδυασμό λογισμικού προγράμματος υπηρετεί σήμερα την ηλεκτρονική φωνή του, προσφέροντας τη δυνατότητα στον Χόκινγκ να επιλέγει τις λέξεις κινώντας του μύες του προσώπου του.

Ο Στίβεν Χόκινγκ συνέχισε στο Κέμπριτζ και μετά την αποφοίτησή του ως ερευνητής και στη συνέχεια ως καθηγητής. Το 1974, εντάχθηκε στην Royal Society, μία παγκόσμια κοινότητα επιστημόνων, ενώ πέντε χρόνια αργότερα, το 1979, ανακηρύχθηκε Lucasian Καθηγητής Mαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, την πιο διάσημη ακαδημαϊκή θέση στον κόσμο. Ο δεύτερος που κατέκτησε αυτή τη θέση ήταν ο Σερ Ισσάκ Νεύτων, επίσης μέλος της Βασιλικής Κοινωνίας (Royal Society). Κατά την διάρκεια της καριέρας του μελέτησε τους βασικούς νόμους που διέπουν το σύμπαν.

Αυτό που υποστήριξε είναι ότι δεδομένου ότι το σύμπαν έχει μία αρχή -Big Bang- θα έχει πιθανότατα και ένα τέλος. Δουλεύοντας μαζί με τον κοσμολόγο Ρότζερ Πενρόουζ, κατέδειξε ότι η θεωρία της σχετικότητας του Αλβέρτου Αϊνστάιν υποδηλώνει ότι ο χώρος και ο χρόνος αρχίζουν με τη γέννηση του σύμπαντος και τελειώνουν μέσα σε μαύρες τρύπες, που σημαίνει ότι η θεωρία του Αϊνστάιν και η κβαντική θεωρία θα πρέπει να είναι ενιαία.

Χρησιμοποιώντας τις δύο θεωρίες μαζί, ο Χόκινγκ καθόρισε ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι «σιωπηλές», αλλά αντίθετα εκπέμπουν ακτινοβολία.

Στα 65 του χρόνια, το 2007, ο Χόκινγκ εξέφρασε την επιθυμία να δοκιμάσει το θάλαμο της μηδενικής βαρύτητας και έζησε την εμπειρία στο Zero Gravity Corp, και είχε τη δυνατότητα να κινηθεί χωρίς την αναπηρική καρέκλα.

Έχει εκφράσει την πεποίθηση ότι πιθανόν να υφίσταται εξωγήινη ζωή, ενώ έχει προειδοποιήσει ότι η τεχνητή νοημοσύνη θέτει σε απειλή την ανθρωπότητα.