Η Σοφία Δεσποτάκη – Χατζηδάκη, ήταν μία από τις γυναίκες που ανέλαβε το δύσκολο έργο της ταφής των νεκρών, μετά την εκτέλεση των Γερμανών στο χωριό.

Πρόσφατα η δική της μαρτυρία καταγράφηκε στην ταινία «Λουλούδια που Μαράθηκαν Νωρίς» σε σκηνοθεσία Ματθαίου Φραντζεσκάκη και Βίκης Αρβελάκη που αφορά τις εκτελέσεις στον Κακόπετρο τον Αύγουστο του 28 1944 και που θα προβληθεί τις επόμενες μέρες στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης  
Όπως γράφει ο Βαγγέλης Δεσποτάκης: Γεννήθηκε στον Κακόπετρο το 1926. Γονείς της ο Γεώργιος και η Ελλάς Δεσποτάκη.

Την 29η Αυγούστου 1944, την επομένη της αποφράδας για τον Κακόπετρο μέρας, κατά την οποία οι Γερμανοί εκτέλεσαν όλους τους άνδρες που βρήκαν στο χωριό, ανέλαβε μαζί με συνομήλικες της κοπέλες και τις μανάδες των νεκρών, το δύσκολο έργο της ταφής των νεκρών.

Τοποθετούσε τους νεκρούς πάνω σε πόρτες και παραθυρόφυλλα και τους κουβαλούσε στο νεκροταφείο σε απόσταση 500 μέτρων διασχίζοντας δύσβατα μονοπάτια.Άνοιξε με τα χέρια της επτά παλιούς τάφους και τοποθετούσε μέσα τους νεκρούς. Ανάμεσα στους νεκρούς και έξι πρώτα εξαδέλφια της.

Επιστέφοντας στο λεηλατημένο από τους Γερμανούς σπίτι της έδωσε ένα άλλο αγώνα μαζί με τους εναπομείναντες χωριανούς. Τον αγώνα της επιβίωσης. Τα κατάφερε. Έκανε τη δική της οικογένεια και συνέχιζε να αγωνίζεται μέχρι σήμερα κουβαλώντας τις αναμνήσεις της γερμανικής κατοχής.

Τις αναμνήσεις, που μοιράζεται μαζί μας στη ταινία του Ματθαίου Φρατζεσκάκη – Βίκης Αρβελάκη «ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΜΑΡΑΘΗΚΑΝ ΝΩΡΙΣ» που ξεκινάει το ταξίδι της σε λίγες ημέρες από την Θεσσαλονίκη κάνοντας γνωστή σε όλο τον κόσμο την ιστορία του μαρτυρικού χωριού Κακοπέτρου.
Ας είναι αιωνία η μνήμη σου Σοφία. Σε ευχαριστούμε για ότι πρόσφερες στο χωριό και στην κοινωνία.»

ekriti.gr