Πρώτη δημοσίευση: 2012-12-04 19:02

Την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012 στην κατάμεστη αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου της ενορίας Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Νεα Χώρα , στην Κωνσταντινοπολειαδα, πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία στα πλαίσια του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου του Δ.Ο.ΚΟΙ.Π.Π. του Δήμου Χανίων η διάλεξη με θέμα  « Σχολικός εκφοβισμός» .

Ομιλητής ήταν ο  κος Τσιάντης Ιωάννης  Παιδοψυχίατρος-Ψυχίατρος - Ψυχοθεραπευτής,
Αναπλ. Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και  Πρόεδρος Ιατρικών Ειδικοτήτων της Ε.E. –Κλάδος Παιδικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής (UEMS)
 Επιστημονικός Υπεύθυνος της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.)

Ο σχολικός εκφοβισμός  είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραστατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση  βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση.

Με βάση τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποίησε η Εταιρία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου σε συνεργασία με την Παιδαγωγική σχολή του ΑΠΘ, το 25% των μαθητών έχει υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού εντός του σχολικού περιβάλλοντος με συχνότητα δύο ως τρεις φορές το μήνα ή και περισσότερο.

Επισήμανε  ακόμα τον ρόλο των γονέων και των εκπαιδευτικών που καλούνται να ακολουθήσουν ενιαία γραμμή για την αντιμετώπιση της βίας, η ενθάρρυνση των νέων για συμμετοχή τους στα κοινά και στον αθλητισμό, η προβολή σωστών προτύπων συμπεριφοράς, αλλά και η συνεργασία με φορείς που αγωνίζονται για την εξάλειψη της νεανικής παραβατικότητας.
Τα αγόρια είναι πιο συχνά θύτες και θύματα εκφοβιστικής συμπεριφοράς, που εμφανίζεται κυρίως στο σχολικό περιβάλλον σε χώρους χωρίς επίβλεψη από τους εκπαιδευτικούς, όπως η αυλή, ο διάδρομος και η τάξη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος.
Η κατάσταση αυτή μπορεί να επηρεάσει την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και τη διαδικασία της μάθησης.

Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά που γίνονται θύματα σχολικού εκφοβισμού αρχικά νοιώθουν φόβο, απόγνωση και παρουσιάζουν τάσεις φυγής.
Αισθάνονται ότι απειλούνται, τρομάζουν, αρνούνται να πάνε σχολείο και παρουσιάζουν συμπτώματα σχολικής φοβίας.
Μπορεί επίσης να γίνουν επιθετικά και νευρικά, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου τα ίδια τα παιδιά-θύματα μπορούν να γίνουν θύτες σε άλλα παιδιά ή στα αδέρφια τους στο σπίτι.

H πρόεδρος του Δ.Ο.ΚΟΙ.Π.Π ,  Χρύσα Χαριτάκη ευχαρίστησε τον κο Τσιάντη και την κα Συγγελάκη Εύα συνεργάτιδα του ΕΨΥΠΕ , για την άρτια και τεκμηριωμένη τοποθέτηση τους  και
επεσήμανε την ανάγκη εντοπισμού και επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη νεανική εγκληματικότητα και την συμβολή των γονέων στην αντιμετώπιση αυτής της νέας μάστιγας που απειλεί την Ελληνική Κοινωνία.