Δυστυχώς ή ευτυχώς, της μιλάμε σαν να είναι παιδί. Προφανώς είναι παιδί. Οταν τη ρωτάς, όμως, πώς τα πήγε στις εξετάσεις, αρχικά ντρέπεται κι έπειτα απαντά τυπικά «καλά». Οταν σου εξηγήσει ότι έχει ήδη αποφασίσει να σπουδάσει στην Αγγλία ποπ φωνητική και μουσική και της περιγράφεις την Ουαλία, λύνεται: «Πέρασε ένας χρόνος από τότε που τελείωσε το “The Voice”, αλλά δεν έχει αλλάξει κάτι. Ή και να έχει αλλάξει είναι προς το καλύτερο. Εγώ ήμουν η Αρετή, παραμένω η Αρετή και δεν πιστεύω να αλλάξω ποτέ. Αυτός ο χρόνος ήταν γεμάτος όμορφες στιγμές. Ερχόμουν συχνά από την Αλεξανδρούπολη στην Αθήνα για να μπω στο στούντιο να γράψω το πρώτο μου άλμπουμ. Το “Distance” ως τίτλος είναι δικό μου. Κυριολεκτικώς είναι λόγω της απόστασης. Αλλά συμβολικά είναι και για μια αγάπη από απόσταση. Αν άλλαξα; Δεν μεγαλοπιάνομαι. Το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι αφοσιώθηκα στη μουσική μου. Το περασμένο καλοκαίρι ξεκίνησα να γράφω στίχους που μετά συνόδευα με την κιθάρα μου ή το πιάνο. Στη συνέχεια έστελνα ό,τι υλικό είχα στον παραγωγό και συνδημιουργό του δίσκου μου, τον κύριο Μανώλη Φάμελλο».

Ομολογεί ότι η εικόνα που έβγαλε τηλεοπτικά, μιας κοπέλας ντροπαλής και γεμάτης συστολή, δεν είναι ακριβώς η δική της. «Ισως ένιωθα πιεσμένη. Μπορεί να ένιωθα ότι πρέπει να φερθώ ως ενήλικας επειδή με γνωρίζει ο κόσμος και έχω υποχρεώσεις. Μίλησα πρόσφατα με τον Μιχάλη και συνάντησα τη Μελίνα όταν ήρθε σε συναυλία στην Αλεξανδρούπολη. Και οι δύο με συμβούλεψαν να φύγω για σπουδές στο εξωτερικό». 

Δεν αγχώνεται όταν εμφανίζεται μπροστά σε τόσο κόσμο στον Κήπο του Μεγάρου; «Είχα εμφανιστεί με την Κατερίνα Πολέμη και την Κατερίνα Ντούσκα και άνοιξα τη συναυλία του Leon. Είναι μαγικό. Δεν βρίσκω άλλη λέξη να το περιγράψω. Περισσότερο αγχώνομαι όταν δεν έχει κόσμο, όταν το κοινό είναι μικρό παρά όταν βλέπω τον Κήπο γεμάτο». 

protothema.gr