Η σκιά της γέρικης ελιάς μάταια προσπαθεί να αγκαλιάσει το φορτηγό των 11 τόνων στο πλάι της – στο παρελθόν μετέφερε άλογα, σήμερα έχει μετατραπεί στην κινητή κατοικία του H.D. από την Αυστρία, ο οποίος πρόσφατα βρέθηκε στο Κρανίδι Αργολίδος για να εργαστεί εθελοντικά στον ελαιώνα του Τάσου Ανέστη, βιολογικού καλλιεργητή, με αντάλλαγμα την παροχή στέγης και τροφής.

Ο 35χρονος Αυστριακός υποστηρίζει το δίκτυο WWOOF (World Wide Opportunities on Organic Farms), το οποίο απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται να μάθουν τα μυστικά μιας οργανικής φάρμας. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα παγκόσμιο κίνημα, που συνδέει εθελοντές με βιολογικούς καλλιεργητές, με σκοπό την προαγωγή πολιτιστικών και εκπαιδευτικών εμπειριών βασισμένες στην εμπιστοσύνη και όχι στην οικονομική ανταλλαγή, με απώτερο στόχο να οικοδομηθεί μια βιώσιμη, παγκόσμια κοινότητα.

«Εργάστηκα 10 χρόνια ως δημόσιος υπάλληλος, σταμάτησα όμως για να ξεκινήσω δική μου επιχείρηση με τα τρία αδέρφια μου και αντικείμενο προηγμένα τεχνολογικά projects. Ως αυτοαπασχολούμενος, έχω τη δυνατότητα να κουβαλάω το “γραφείο” μαζί μου (δείχνει το σακίδιο με το laptop), εξασφαλίζοντας έτσι όχι μόνο την ανεξαρτησία αλλά και τον βιοπορισμό μου. Εκείνο, όμως, που με ενδιαφέρει πραγματικά είναι να καλλιεργώ φρούτα και λαχανικά», αρχίζει να λέει ο ίδιος συνεχίζοντας: «Ηδη εδώ και δύο χρόνια απασχολούμαι σε μία οργανική φάρμα κοντά στο Λιντς, στην Αυστρία, προσπαθώντας να μάθω, επειδή στο μέλλον με ενδιαφέρει να στραφώ εξ ολοκλήρου εκεί. Πολλή και σκληρή δουλειά, χωρίς οικονομικές απολαβές – ζεις απ’ αυτό αλλά δεν πλουτίζεις. Ανταμείβεσαι σε ό,τι αφορά την προσωπική ικανοποίηση και την ευτυχία – είσαι συνέχεια σε επαφή με τη φύση, παράγεις υγιεινή και ποιοτική τροφή, γνωρίζοντας ακριβώς την προέλευσή της. Πηγαίνοντας σε ένα σούπερ μάρκετ και βλέποντας όλο αυτό το βιομηχανοποιημένο φαγητό, συνειδητοποιώ πόσο έχει επηρεαστεί αρνητικά το περιβάλλον από αυτό το είδος παραγωγής. Σίγουρα δεν μπορώ να αλλάξω το σύστημα συνολικά, μπορώ όμως να επιφέρω αλλαγές σε μικρότερη κλίμακα. Τουλάχιστον, να αλλάξω όσα εγώ προσωπικά παράγω και καταναλώνω».

Για ποιο λόγο επέλεξε να έρθει στην Ελλάδα και να εργαστεί σε ελαιώνα, αφού δεν είναι το είδος καλλιέργειας που θα μπορούσε να μεταφέρει στην πατρίδα του; «Οι αγροτικές εργασίες στην Αυστρία διαρκούν από τις αρχές της άνοιξης έως το φθινόπωρο. Αναζητούσα κάτι για τον χειμώνα σε πιο ήπιο κλίμα. Αλλωστε, αφενός ερχόμουν από παιδί για οικογενειακές διακοπές στην Ελλάδα, αφετέρου, η λογική της καλλιέργειας γενικά είναι κοινή».

Οσο για το... σπίτι του, σίγουρα υποστηρίζει τον τρόπο ζωής που έχει επιλέξει ο νεαρός καλλιεργητής-επιχειρηματίας. Ο ίδιος φρόντισε να το διαμορφώσει έτσι, ώστε όχι μόνο να καλύπτει τις ανάγκες του στο ακέραιο αλλά και να υπηρετεί τη φιλοσοφία ζωής που έχει υιοθετήσει: «Φωτοβολταϊκά στην οροφή, όλο το εσωτερικό φτιαγμένο από ανακυκλωμένα υλικά – γιατί να αγοράζουμε καινούργια μέταλλα όταν μπορούμε να τα βρούμε δωρεάν; Δέκα μέτρα μήκος το φορτηγό, το μετέτρεψα σε σπίτι μόνος μου – επέλεξα τη σύντομη οδό τού να κάνω τα πράγματα που θέλω να πετύχω, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσω κάποιον άλλο. Αλλωστε, όλα μπορείς να τα μάθεις. Απ’ την άλλη, επειδή είναι δαπανηρό να κινείται για κοντινές αποστάσεις χρησιμοποιώ ποδήλατο».

Στήριξη οικογένειας

Ο H.D. δεν παραλείπει, τέλος, να τονίσει τη σημασία της υποστήριξης που έχει δεχθεί όλα αυτά τα χρόνια από την οικογένειά του σε σχέση με τις –ομολογουμένως– «ανατρεπτικές» επιλογές του: «Το περιβάλλον που μεγάλωσα ενθάρρυνε με κάθε τρόπο τον αυτόνομο τρόπο ζωής. Η οικογένειά μου με στήριξε από την αρχή, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μου δώσουν όλα τα εφόδια που χρειαζόμουν. Από νωρίς σταμάτησα να ακολουθώ «ψεύτικες» ιδέες, υλιστικές, όπως το να κυνηγώ τα πολλά χρήματα ή τα γρήγορα αυτοκίνητα. Θεωρώ πως το αξιακό μας σύστημα πρέπει να αλλάξει, ξεκινώντας από τους νέους – η κοινωνία να μη μετρά την επιτυχία ή την εξυπνάδα τους με νούμερα. Να μην καλλιεργεί τον ανταγωνισμό εις βάρος της συνεργασίας».