Τέτοιες ιδέες, όπως για παράδειγμα η αφαίρεση ρύπων από την ατμόσφαιρα ή η «σπορά» σωματιδίων στα σύννεφα ώστε να ανακλούν μεγαλύτερο ποσοστό της ηλιακής ακτινοβολίας, δεν θα μπορούσαν να μειώσουν τις συνέπειες του φαινομένου του θερμοκηπίου μέσα στις επόμενες δεκαετίες, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο της μελέτης.

Οι θεωρίες που υποτίθεται πως θα μπορούσαν να περιορίσουν ή και να εξαλείψουν την άνοδο της θερμοκρασίας, όπως αυτή προβλέπεται από όλα τα κλιματικά μοντέλα με βάση την αύξηση των παγκοσμίων ρύπων, ανήκουν στον κλάδο της γεωμηχανικής. Ωστόσο, οι ειδικοί από τα 14 ευρωπαϊκά ιδρύματα συμπεραίνουν πως καμία πρόταση της γεωμηχανικής δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις μεθόδους για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, αλλά και τις πρακτικές για προσαρμογή στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. «Για καμία από τις προτεινόμενες τεχνικές δεν είναι ξεκάθαρο ούτε το κατά πόσο θα μπορούσε όντως να υλοποιηθεί ούτε αν θα γινόταν να εφαρμοστεί σε τέτοια κλίμακα που να ανακόψει την κλιματική αλλαγή» αναφέρει χαρακτηριστικά η κλιματολόγος Naomi Vaughan από το πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας, που συμμετείχε στη μελέτη. Η έκθεση έχει τίτλο EuTRACE report (European Transdisciplinary Assessment of Climate Engineering) και, παρόλο που αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα της γεωμηχανικής, προσθέτει πως δεν είναι άχρηστη η έρευνα που γίνεται στα πλαίσιο του συγκεκριμένου κλάδου. Αντίθετα, υποστηρίζει πως οι προτεινόμενες τεχνικές θα πρέπει να συνεχίζουν να εξετάζονται, ώστε να διερευνηθούν οι συνέπειες από την ενδεχόμενη εφαρμογή τους, με χρονικό ορίζοντα το δεύτερο μισό του 21ου αιώνα ή και ακόμη μεταγενέστερα.

«Είναι ολοφάνερο πως η αφαίρεση αερίων του θερμοκηπίου από την ατμόσφαιρα δεν αποτελεί μία εύκολη επιλογή για να προληφθεί η κλιματική αλλαγή. Οι επενδύσεις και η ανάπτυξη της γεωμηχανικής προχωρούν με αργό ρυθμό, δεν είναι ξεκάθαρο αν θα έχει αποτέλεσμα, ενώ μπορεί να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, συχνά μάλιστα στις φτωχότερες χώρες» σημειώνει ο Stuart Haszeldine, ειδικός στις μεθόδους δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα, από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Στην έκθεση συνοψίζεται μία μεγάλη γκάμα από τις ιδέες που έχουν διατυπωθεί για την παρέμβαση στους «διακόπτες» του κλίματος του πλανήτη. Επίσης, επικεντρώνεται σε τρεις από αυτές, και πιο συγκεκριμένα στην αύξηση της ανακλαστικότητας της στρατόσφαιρας, την αύξηση του φυτοπλαγκτόν της θάλασσας, και τον συνδυασμό χρήσης της βιομάζας με την αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα στο υπέδαφος, για να υπογραμμίσει τα εμπόδια που υπάρχουν για την εφαρμογή τους. Και στις τρεις περιπτώσεις, οι συντάκτες επισημαίνουν πως δεν υπάρχουν μόνο οικονομικά και τεχνολογικά προβλήματα, αλλά και μεγάλη αβεβαιότητα σχετικά με τον τρόπο που μια τέτοια παρέμβαση θα λειτουργούσε στην πράξη. Παράλληλα, επισημαίνουν πως λόγω της κλίμακας που θα έπρεπε να εφαρμοσθούν αυτές οι λύσεις, δεν υπάρχει φορέας ο οποίος θα μπορούσε να αναλάβει να τις υλοποιήσει.

Καθημερινή