Η Μάσα, η Ιρίνα και η Όλγα μεταφέρουν τους θεατές στον τσεχοφικό κόσμο, ενώ τα σκηνοθετικά μέσα της παράστασης ολοκληρώνουν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, αφήνοντας μια αίσθηση ελπίδας και πληρότητας. 

Οι παραστάσεις συνεχίζονται αυτό το τριήμερο – Παρασκευή, Σαββάτο και Κυριακή- και ολοκληρώνονται, σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό, στις 2 Απριλίου.

ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο μικρόκοσμος της νωθρής ζωής στην επαρχία, της αποκεντρωμένης και παρατημένης από το κράτος, καθώς και οι ολέθριες συνέπειες των καταθλιπτικών συνθηκών στις ψυχές των ανθρώπων είναι τα θέματα που θίγει ο μεγάλος ρώσος συγγραφέας, Άντον Παύλοβιτς Τσέχοφ (1860 – 1904). Οι ήρωες οδεύουν αναπόφευκτα προς την ψυχική φθορά εάν δεν έχουν ήδη καταλήξει σε αυτήν. Η κλειστή, αδιέξοδη μονοτονία της επαρχιώτικης ζωής και οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες δεν αφήνουν περιθώρια για άλματα και αλλαγές. Άπαντες πνίγονται από έλλειψη σκοπού, αναζητώντας ένα κάποιο νόημα, γραπώνονται από τυχαίες λύσεις, απογοητεύονται, παραιτούνται και ανέχονται μελαγχολικά μια ζωή σχηματική, ανάξια για τη νοημοσύνη και την ευαισθησία τους. 

Χαμηλοί τόνοι, εσκεμμένες παύσεις και μία ατελεύτητη πλήξη που συμπληρώνει μοναδικά τα ανθρώπινα πάθη, τη μοναξιά και τα αδιέξοδα: αυτός είναι σε γενικές γραμμές ο τσεχοφικός κόσμος που αποτυπώνει αριστουργηματικά την ακινησία, την έλλειψη ουσιαστικής προόδου, την αναπόφευκτη αδράνεια η οποία επιμερίζει την καθημερινότητα και αναδεικνύει την απουσία συνολικού νοήματος. Ίσως, κανένας άλλος δεν τον φτάνει στην ανάλυση της αμοιβαίας απομόνωσης των ανθρώπων, αλλά και της -εκ των προτέρων- καταδικασμένης σε αποτυχία προσπάθειας για αλληλοκατανόηση. Oι ήρωες του Tσέχοφ μιλούν και σήμερα με την ίδια ένταση στις ψυχές των ανθρώπων, επισημαίνοντας το μέγεθος της φάρσας που ονομάζεται «ζωή». 

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Η σκηνοθεσία τοποθετεί –χρονικά- το έργο ένα χρόνο μετά την Α΄ Πράξη στην άλλοτε πολύβουη κατοικία των Πραζόροφ και εστιάζει στην ακύρωση της προσδοκίας, βρίσκοντας την Όλγα, τη Μάσα και την Ιρίνα ολομόναχες, πλήρως αποκομμένες από τον κοινωνικό περίγυρο, να αναπολούν τα περασμένα –επισημαίνοντας, συνάμα, το αδιέξοδο της ύπαρξης και το ανεκπλήρωτο του έρωτα. 

Τρεις διαφορετικοί χαρακτήρες με κοινή επιθυμία, την ευτυχία, συνθέτουν τη σύγχρονη τοπιογραφία της ερημιάς και της χαμένης επαφής. Η μελαγχολία της ύπαρξης αμβλύνεται με στοιχεία ιλαρότητας, «φωτογραφίζοντας» τα αποτελέσματα της παρατεταμένης διαβρωτικής πλήξης επάνω στον ψυχισμό του ανθρώπου. Με αμεσότητα και προσήλωση στην ανάδειξη της ουσίας του κειμένου, η παρούσα σκηνοθετική ανάγνωση επιχειρεί να καταργήσει τη διάσταση του «τέταρτου τοίχου» και να συνομιλήσει απευθείας με την αλήθεια των ερμηνευτών. Τα τραγούδια που ακούγονται χωρίς μουσική, δεν είναι άλλα από ρώσικα στρατιωτικά εμβατήρια, ως απόηχος του αυστηρού πλαισίου ζωής που επέβαλλε ο στρατηγός πατέρας στο γυναικείο πληθυσμό του σπιτιού.  

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Απόδοση – διασκευή - σκηνοθεσία: Δημήτρης Φοινίτσης 

Σκηνικός χώρος - ενδυματολογική επιμέλεια: Κωστής Μακάκης 

Μουσική διδασκαλία: Κωνσταντίνα Πάλλη 

Βίντεο: Νικολάι Ντορόζκιν 

Φωτογραφίες: Χρήστος Τσουμπλέκας

Επικοινωνία: Φανή Καλαθάκη

Παραγωγή: Stravaganti NUOVI

Παίζουν οι ηθοποιοί: 

Σοφία Δερμιτζάκη / Όλγα 

Μικαέλα Κεφαλογιάννη / Μάσα 

Ελένη Στρατάκη / Ιρίνα 

Ακούγονται οι ηθοποιοί: 

Γιωργής Τσαμπουράκης / Βερσίνιν 

Αντώνης Περαντωνάκης / Τούζενμπαχ

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Παρασκευή στις 9μ.μ. 

Σάββατο και Κυριακή στις  7μ.μ. και στις 9μ.μ., 

έως και 2/4

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

κανονικό: 10 ευρώ, μειωμένο (φοιτητικό, ΑΜΕΑ, κάρτα ανεργίας) 7 ευρώ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ

80 λεπτά χωρίς διάλειμμα

ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ

Πολιτιστικό και Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου 

(είσοδος από Λεωφ. Πλαστήρα 10 – Κομμένο Μπεντένι)

Περισσότερες πληροφορίες για όλες τις παραστάσεις: www.protasi.org